“Meespelen met mijn leerlingen is voor mij een waardevolle manier om hun spel rijker te maken en inzicht te krijgen in hun leerproces. In het begin kan het even zoeken zijn. Ik help je graag op weg.” Speel jij wel eens ‘gewoon’ mee? Lees de tip van Pauline Kort, leerkracht Prinses Ireneschool in Den Haag.
Dit schooljaar ben ik mij meer gaan verdiepen in de spelontwikkeling van het jonge kind. Ik zag namelijk tijdens mijn observatiemomenten dat sommige kinderen een lage betrokkenheid hadden tot hun spel, ondanks de rijke leeromgeving. Door meer mee te gaan spelen, heb ik vele kinderen een extra impuls kunnen geven, waardoor hun spel rijker is geworden.
In het begin was ik nog zoekende: wanneer is het juiste moment om mee te gaan spelen?
Wat voor mij goed werkt, is het gewoon maar te gaan doen. Vaak had ik nog een klein groepje leerlingen bij mij aan tafel voor een verlengde instructie. Ik realiseerde me dat dit niet per se aan tafel hoeft: kinderen leren door spel, dus meteen (mee)spelen maar!
Toen ik eenmaal besloot om ‘gewoon’ te gaan meespelen, diende zich een volgende vraag aan: hoe zorg ik ervoor dat ik ongestoord mee kan spelen? Een collega had een gouden tip: “Als ik het rode lintje om heb, mag je mij alleen storen bij bloed of brand.”
Een schot in de roos! Ik merkte dat ik door deze zin ongestoord – gericht – mee kon gaan spelen met een leerling of groepje leerlingen.
Ik begin met kijken. Na even te hebben geobserveerd, schuif ik rustig aan. Ik neem een rol aan die bij het spel past en ik probeer een gesprek uit te lokken. Dat doe ik als medespeler – en bewust niet als juf. Het mooie is dat ik op deze manier de mondelinge taalontwikkeling kan stimuleren en de woordenschat vergroten, door te verwoorden wat ik doe. In de bouwhoek probeer ik vaak eerst de leerling te spiegelen en daarna via een poppetje toenadering te zoeken.
Meespelen is waardevol voor de ontwikkeling van het jonge kind… en tegelijkertijd super gezellig!